Muy Buenos

Hoi allemaal,

Ik blijf het zeggen, maar wat gaat de tijd toch ongelooflijk snel. Op het moment vind ik dat eerlijk gezegd wel fijn, want ik begin heel erg veel heimwee te krijgen... Ondanks de heimwee geniet ik van de leuke momenten die ik hier heb! Vorige week waren mijn ouders hier, helaas bleven ze maar een nacht. Ze zijn zaterdagmiddag rond een uur of half vijf aangekomen, we hebben even wat gedronken en ik heb even hun slaapplek klaargemaakt. Daarna zijn we uit eten geweest en tot slot hebben we wat gedronken in een café met mijn vrienden.
Op zondag heb ik de binnenstad van Freiburg laten zien, inclusief de prachtige muur (ik heb een foto van de muur toegevoegd). Rond 3 uur zijn ze weer richting het Nederlandse gegaan en toen begon voor mij het ''ik heb zin om naar huis te gaan-gevoel''. Ik kom daar wel overheen hoor, want ik weet stiekem ook hoeveel ik iedereen hier ga missen.

Zondag was het natuurlijk weer tijd voor voetbal in de mensa. Daar zat ik dan met mijn opblaaskroon en Holland-sjaal tussen een massa Mexicanen (ik overdrijf niet als ik zeg dat er slechts 10 voor Nederland waren en dat het haast gevaarlijk was om te juichen). Daarna ben ik nog wat met ze gaan drinken in een café, het boeide ze niks dat hun team had verloren en ze juichen lekker verder voor de rest van Amerika.

Ondertussen heb ik een vak afgesloten (door alleen maar aanwezig te zijn) en dat zorgt ervoor dat ik op elke dag, behalve dinsdag uit kan slapen! Zwaar leven hier hoor...
Verder moet ik nog 2 Hausarbeiten schrijven en een portfolio maken, dit gaat wel goedkomen.
Grammatica wordt afgesloten met een presentatie over Hauptsatzverbindungen en Woordenschat zou met een toets afgesloten worden, maar uiteindelijk hoefde ik alleen maar te vertellen over mijn favoriete film.

Ook heb ik een paar keer afgesproken met iemand die Nederlands wil leren, het gaat redelijk goed en hij is heel erg gemotiveerd om wat te leren. Ik ben benieuwd hoe het eindresultaat wordt :).

Zoals ik al een paar keer heb aangegeven, ga ik bijna naar huis en heb ik daar heel veel zin in. Ik heb er niet alleen veel zin in omdat ik iedereen thuis dan weer zie, ik heb er ook heel veel zin in omdat ik 3 van mijn vrienden (Lefteris, Carlos en Laurel) meeneem naar huis om ze het geweldige Nederland te laten zien.
Ze zijn heel benieuwd, omdat ik oneindig veel over Nederland praat en hoe geweldig het daar is. Om te laten zien dat dat ook echt waar is, gaan we zes steden bezoeken: Arnhem en Nijmegen (waar we natuurlijk ook uitgaan), Utrecht en Den Haag, Amsterdam en Alkmaar.
Ik ben heel blij dat ze nog een paar daagjes meegaan, want ik ga ze heel erg missen als het normale leven weer begint! Dit komt doordat ik Laurel hier zo'n beetje elke dag zie. We zijn precies hetzelfde en daarom begrijpen we elkaar altijd heel goed. Natuurlijk heb ik ook zulke geweldige vriendinnen in Nederland, maar ik waardeer het heel erg dat ik zo'n vriendin heb in Freiburg. Dit weekend blijft ze het hele weekend slapen, gewoon omdat het gezellig is :-) (en zodat we elkaar kunnen motiveren om voor school te werken). Lefteris is altijd vrolijk en super gezellig, hij propt me altijd vol met eten (dat hoort bij zijn Griekse cultuur) en ik ben er altijd welkom. Carlos is een blije Spanjaard die altijd zingt, niks maakt hem uit en als het leven tegen zit, dan wordt het heus wel beter. Je kunt volgens hem beter dansen dan verdrietig zijn. Dingen te laat inleveren kan hij ook als een echte Spanjaard: alles op zijn tijd. Daar ben ik soms weleens jaloers op, met mijn gestreste persoonlijkheid ;-). Om te laten zien hoe goed mijn Spaans is, vertel ik hem vaak ''Jalapeño".
De mensen met wie ik omga, wonen helaas aan de andere kant van de stad, op de PH-campus. De laatste tijd ben ik daar vaak geweest en ik vond het eigenlijk wel jammer dat ik daar niet woon! De leefomstandigheden zijn er misschien wat primitiever, maar er is wel de gezelligheid dat je op je balkon kunt staan en dan kunt roepen: ''Hey Elke, wanna come by?" en dat je dan opeens met z'n vieren koffie aan het drinken bent. Gelukkig woon ik wel prima hier hoor, met 3 geweldige huisgenoten die me hier enorm thuis laten voelen.
Ik heb het geluk dat we echt samen leven in plaats van dat we langs elkaar leven. We koken regelmatig voor elkaar en 's avonds kletsen we vaak nog. Ik ben blij om zulke geweldige huisgenoten te hebben, maar het schijnt dat niemand anders dat heeft met zijn huisgenoten.
Ik mag mezelf dus gelukkig prijzen met alle lieve mensen hier!

Tot de volgende blog maar weer
Salsa nachos
Marianne